Replika telefon ile osmanli tarihi bilimi konular

replika telefon ile osmanli tarihi bilimi konular

replika telefon ile osmanli tarihi bilimi konular Murad Hüdavendigâr, babası Orhan zamanında Cenevizlilerle olan ıhidnâmeyi aynen kabul ve tasdik etmekte ve buna mukabil Cenevizlilerle Bf). ğ/u mıntakasında ticaret yapan türkler de birtakım imtiyazlara nail olmak-idır. Bu ahidnâme Sultan Murad’ın sarayında imzalanmıştır. Padişahın inmda, Sarazainlerden Cas şano Paşa ile Tomortassio (Timurtaş Paşa) da lunmuştur (Archivio di Stato. Materie politich, mazzo X; Notices et extraits , 59).

- 1432 senesinde Bursa’dan Üsküdar’a ve oradan da Galata’ya geçen tdandon de la Brocquière, Bursa’dan gelirken bakkaliye eşyası almak I Bursa’ya gitmiş olan üç Cenevizli tüccarla arkadaşlık ettiğini ve o tarihte Krizopolis denilen Üsküdar’ın Türklerin elinde bulunarak Türk memurla-Üsküdar’dan karşıya geçen tüccar eşyalanndan geçiş resmi aldıklarım ve ’da ticaret edenlerin çoğunun Cenevizli olduklarını ve bu ticarî şehrin Türk-pk sıh münasebatı olduğunu beyan ediyor. Bundan başka Türklerin Go-o kadar imtiyazları varmış ki Türkiere ait bir bıristiyan geçip Galatdji ılsa bunu derhal iade ederlermiş, ibbons (Ragıp Hulusi

vr ( ,rm \ ly lılrn k< n<lı alrvhmr l.ırlrşi ,rmpmek için bu gibi hâdi-^v\rrr go/ vuınınağa mrrlmr olmuşlardır. Bundan dolayı Osman-İdarm vt\ kritik \ a/jvolb rımb bu rumhuriy«ilin gemileri pjara ve Foça fşap maib ni in.îiyazmın tecdidi mukabilinde Türk askerlerini Marmara tuu A ı ‘ kıyısından Gelibolu'ya naklelmişler-dir ki Of üıanlı vekayn kısmında gösterilmiştir ^

Bu (‘virdfd i Osmanlı pâdişâh ve ricalinin ince görüşleri, ara-larııı^t:>ki r«‘kabel birsiyle Osmanlı istilâsına karşı bir cephe teşkil edemiiyen ve birbirb^rini mahvetmek isteyen Venedik ve Ceneviz Cumhuriyetinin hu istilâya mukabele etmek şöyle dursun birbirlerini ezmek için Osmanlıların yardımına bile başvurmuşlardır; işte hu hallerden istifade eden Osmanlılar takip ettikleri mahirâne siyaset ile her iki cumhuriyeti kendi aleyhlerine birleştirmiyerek zamanı gelince bunların sömürgelerini ellerinden almışlardır.

Ceneviz Cumhuriyeti ondördüncü asır sonlarında Fransa’nın nüfuzu altına düşmüş ve Ceneviz kolonilerinin himaye ve müdafaası Valva viskontu ailesine düşmüştü. Bundan dolayı İstanbul’un Yıldırım Bayezid tarafından ikinci muhasarasında Cenevizliler hesabına Mareşal Busiko İstanbul’a yardım etmişti.

1 Aslen Bizans tmparatorluğu’na âid olan Ege denizi kenarındaki Façamda replika telefon şab madeni olup bu madeni işleten Cenevizlilerin başında Andre Kateneo adında bir reis vardı. Bu, orada Yeni Foça ismi verilen bir kale yaptırmıştı. Sakız adasında da Benuva Zahari adında bir Ceneviz asilzadesi oturmakta idi. Kataneo Saruhan beyine her sene beşyüz duka vermek suretiyle kaleyi muhafaza ediyordu. İmparator III. Andronikos, Sa/cız’dan dönüp Foça'ya geldiği zaman Yeni Foça’daki Ceneviz beyi, İmparatoru hürmetle selâmlayarak kaleye aldı ve Andronik yüksek hâkimiyeti altında bulunan kaleyi yine Cine-vizli beye bıraktı; çünkü İmparator Sakız'ı âsi Ceneviz beyinden alarak oraya kendi replika telefon askerini koyduğundan Foça beyi aym akibete uğramaktan korkmuştu. Andre Kateniya veya Kateneo’nun oğlu Dominik İmparatorluğun zaafından istifade ederek tedarik ettiği on gemi ile Midilli adasını almak istedi. Bunun üzerine İmparator bir donanma ile Foça'yı muhasara etti, Saruhan ve Aydın oğulları’mn yardımlarına rağmen elde edemedi. Bu suretle Foça Cenevizli ailenin elinde kaldı (Kantaküzen c. 7, s 294). Buraları Osmanlılara geçince onlar da buradaki şap madenlerine mukabil her sene Cenevizlilerden bir vergi alıyorlardı. II. Murad’ın, amcası Mustafa Çelebi’yi takip için Rumeli 9ahiline geçeceği zaman buradaki Ceneviz Podestası Jan Adreno yedi gemi le Murad’ı Lapseki'den alarak Gelibolu'ya geçirdi ve beraberce Edirne'ye kala- gitti. Bu hizmetine mukabil maden borçlarım affettirdi. Foça beyi Osman-|ttra senede yirmi bin tam ayarh altın veriyordu (Dukas-Bon lab'ı s. 164, 165 f Hammer c. 2, s. 160-165)

larının Bursa^da depoları olup buraya getirdikleri doğu ketleri eşyasını Avrupa’ya naklediyorlardı. Yıldırım g zid zamanında Napoli kıralı olan Ladislas’ın Venediklilere(¡u manlığı ve Türklere dostluğu vardı. Bundan dolayı dostluğu bir müddet Venedik Cumhuriyetini ihtiyatlı harelseı^ sevketmişti

anlaşarak şark sularında devamlı ^urıtte donanma bulundurmağa karar vernıı^^^^-rd, Hm s-y ,î. Ay<lın okulları elinden İzmir şehir ve kalesini ab»»ışla. vli - Daha sonra V. Ürben müttefikler arasına Bizans İmparaioru'nu da almak istemişti (1369)^. İşte bu ve diğer kayıtlar Papalar’ın faaliyetlerini göstermektedir-

XIT. ve XIII. yüzyd’larda nüfuz ve tahakkümleri son haddine varmış oian Papalar, lIV. yüzyıl’dan itibaren eski nüfuz ve İtibarlarını kaybetmeğe başlamışlardı. Bu yüzyıl’da Batı kilisesinin Romandan Avinyon (Avignone) şehrine^ nakli ve 1431’de toplanan Bal ruhani meclisinin kararları Papaların tahakkümlerine karşı olan aksülâmelin neticesi idi.

1309’dan 1377 senesine kadar yetmiş seneye yakın süren

Roma ayrılığı nihayet Papa XI. Greguvar’ın Romanya dönmesiyle muvakkat bir zaman için kapanmış ise de onun vefatından sonra tekrar ayrılık olmuş ve bu da yetmiş sene kadar sürmüş ve bu defa 1449 senesine kadar hem Avinyon ve hem Roma’da iki Papa bulunmuştur

İşte bu ayrılış, dönüş ve ikiye bölünüş mücadelesi Papalığın nüfuzunu iyice sarstı. Papalığın ikiye ayrılması üzerine Almanya, İtalya ve İngiltere jRoma’yı ve Fransa, Napoli, Loren, Kastil

1Papa VI. Kleman Türklere karşı Venedik ile Kıbrıs krallığı ile anlaşarak replika telefon Ege sularında devamlı olarak dotianma bulundurmaya karar vermişlerdi. Tedarik edilecek müşterek donanma Aydın oğullarmdan alınan İzmir limanında bulunacaktı (30 Nisan 1357). daha sonra Papa tİrben müt-müttefikler arasına İmparator Yuannis’i de almak istemişti (1361 Ocak).

2Avinyon, Ren nehri üzerinde olup Fransa’nın güney doğusunda Paris’ten 595 kilometre uzaktadır. Provans kontu Şarl’a ait iken Roma’dan ayrılan Papa Beşinci Kleman burada oturdu (1309). Papalar 1377 senesinekadar Avinyon'do. oturdular. Papa Altıncı Kleman burasım 1308 de Sicilya kıralı Jan’dan aldı. Papaların Roma'yo avdetinden sonra Avinyon'do bir Legatus yani papahk valisi bulunmuştur. Burada Papaların şatoları vardı.

® Papalar 726 milâdi tarihine kadar Havariyundan Sen P i y e r’in vekili olarak yalmz ruhani reis idiler. Bu tarihten itibaren kendilerine Roma ve diğer bazı yerler verilmiş olduğundan cismani hükümetleri de oldu. Roma’da Papahk 1309’da V. Kleman zamamna kadar bulunup o tarihte Avinyon'o nak* edilmiş ve 1377 de XI. Greguvar zamamnda tekrar Roma'yo dönmüş ise dc »nun 1378 senesinde vefatı üzerine bu defa biri Ronta'do ve diğeri Avinyon'di İmak üzere iki Papa meydana çıkmış ve nihayet 1449’da V’. Nikola zama ından itibaren Roma’da bir Papalık kahmştır.

durumda değildi, Yunanistan’da Lâtin papaslannm faalim ise rumian yani Ortodoksları Türklere meylettirmekte idi; ■ da sebep Jâtinlerden her yardım istenmesinde bunların surette pazarlıkla menfaat temin etmek istemeleri olmuştu.

Bizans İmparatoru V. Y u a n n i s. Romana kadar kiliselerin birleşmesi için katolik mezhebini kabul etmişse j gerek tebaası ve gerek papaslar buna yanaşmamışlardı; sonra yine Roma Papalarından V, Marten (1417—14l3j| VII, öjen’e (1431—1447) müracaat edilip Ferrare’de bir mecl toplanması kararlaştırılmıştı; filhakika bu mecliste Bizans lıufî, ratoru ile Rum Patriği ve ileri gelen Rum metrepolidleri dek lunmuşlardı; o sırada Ferrare’de salgın hastalık olduğundan meç lisin Floransa^da devamına karar verilmiş ve buradaki görüşt lerde kiliselerin birleştirilmesi esası kararlaştırılmış fakat bu kanı İstanbul fethine takaddüm eden günlerde dahi fiile gelmeifi İstanbul alınmıştır.

İşte Papalar, kardinallar ve metrepolitler ve im parator böyle kilise ittidahı müzakereleriyle Taşırlarken türkler Istanburu fethederek Rumi» rın kendi kilise kanunları üzere İmparatorluk» pında olduğu gibi bütün din

yazlarına salıip a e Papa ya muljalif lıir patrik (Gennadios) intihap eltirmi’k replika telefon suretiyle kiliselerin birleşmesi fikrinin önüne geçmişlerdir. Zaten yukarıdan beri görülmüş olan istilâ hareketlerinde OsmanlIların dinî hususlarda gösterdikleri müsamaha ve hattâ idareleri altındaki kiliselerin patrik ile dinî muhaberata müsaade etmeleri \ e a icdan hürriyetine karşı olan hürmetleri /stan6u/’un zabtında da aynen ve hattâ daha ince bir siyasetle tatbik edilmiş ^e bu sayede Romanya bağlanmak istemeyen halkın hissiyatı okşanarak Osmanlıların Ortodoksluğu himayesiyle Batı ve Doğu kiliselerini birbirlerinden tamamen uzaklaştırraişlardır.

Papaların mükemmel donanmaları vardı ve bu donanma ile diğer Lâtin devletlerinin donanmaları birleştirilmek suretiyle TürkJere karşı müteaddid muharebeler yapılmıştır. Edirne-Segedin muahedesinin imzalanmasından sonra Papa’nın Çanakkale önlerine gelip muvasalayı kesen donanmasının baş amirali Françesko Gondolmieri adında bir Floransak idi. Bu amiral devlet reisliğini oğluna terk ederek Anadolu’ya geçen II. Murad’ın iş başından ayrılmasının Osmanlıları mahvetmek için çok müsaid bir fırsat olduğunu Papa’ya yazmıştı.