replika saat ve islam savasları23

replika saat ve islam savasları23

 bugün hava cok sıcak olmasına ragmen sizlere en güzel yzıları yazan replika saat diyorki Bunlardan birisi etkili nifak hareketlerinin ortaya çıkmasını sağlayan ve tam bir komitacı olan Abdullah İbn Sebe’dir. İbn Sebe Yemenli bir Yahudidir. O, samimi kimselerin haklı şikâyetlerini kullanarak
insanları Hz. Osman’a karşı kışkırtıyordu. Bir taraftan “ric’atı Muhammed” (Muhammed’in (s.a.v.) tekrar dönüşü) düşüncesini yaymaya gayret gösterirken, öte taraftan Peygamber’in peşinden hilâfet hakkının Hz. Ali’ye (r.a.) ait olduğunu ve bunun da Allah tarafından belirlenmiş bir gerçekten başka bir şey olmadığını yayarak daha sonra ortaya çıkacak Şia akidesinin temellerini atıyordu. Onun yaydığı düşüncelere göre Ebû Bekir (r.a.), Ömer (r.a.) ve Osman (r.a.),
Hz. Ali’nin (r.a.) hakkını gasp etmişlerdi.

0, Küfe, Basra ve Şam’da insanları kışkırtırken, Ebu Zerr’in (r.a.) haklı çıkışlarını da kendisine malzeme yapmaya uğraşıyordu.®®^
Bir zaman sonra, Muhammed b. Ebî Bekr ve Muhammed b. Ebî Huzeyfe de, yapmış olduğu atamalardan dolayı Hz. Osman’ı tenkid etmeye başladılar.
Hz. Osman’a yapılan en önemli suçlama, onun kendi akrabalarım vâliliklere getirmesi, onlara bolca ihsanlarda bulunması ve yolsuzluklarım denetleyememesidir.®®''
Hz. Ali (a) bu konudaki şikâyetlerini ona ilettiğinde o, Hz. Ali’ye %le diyordu: “Muğire b. Şu’be’yi Ömer’in vali tayin ettiğini bilmez 'uisin?” Hz. Ali: “Biliyorum!” deyince o, “O hâlde neden akrabalığı ''^yakınlığından dolayı onu vâli tayin ettiğim şeklinde bir kınamada ^olunuyorsun?” diye sormuştu. Hz. Ali’nin buna verdiği cevap şuydu, .^jjo^âli atadığı kimseyi sıkı bir şekilde kontrol altında tutardı.
En ufak hatalarını görse onları sorgular ve en şiddetli landırırdı. Sen ise bunu yapmıyorsun.”5®5
Bunun üzerine Hz. Osman, vilâyetlerdeki yönetimler yapılan dedikoduları ve bunların sebeplerini yerinde incelemeli '' müfettişler tayin etti. Muhammed b. Mesleme’yi Küfeye; Usj^ Zeyd’i Basra’ya; Abdullah b. Ömer’i Şam’a ve Ammar b. Mısır’a gönderdi. Ammar b. Yasir hariç, diğerleri görevlerini ' layarak geri dönmüşlerdi. Osman (r.a.) haksızlıkları gidermed i lenmeye başlayan ve ümmet için büyük sakıncalara sebep oijj. olan fitnenin yatıştırılması için yoğun bir gayretin içine girmj|
O,gelen şikâyetleri dikkatle inceliyor, başta Hz. Ali {r.a,)(||^ üzere Ashab’m ileri gelenleri ile istişarelerde bulunuyordu, ^ Mısır’dan Medine’ye gelip, Abdullah b. Sa’d b. Ebi Serh’ingj,,. meşru uygulamalarını şikâyet eden bir heyetin, dönüşlerinde | Ebi Serh’in takibatına uğramaları ve bazılarının öldürülmesi, (t, lann tırmanmasına sebep olmuştu.
Bunun üzerine Mısır’dan altı yüz kişilik bir topluluk Medinti; gelerek Mescid-i Nebi’de, namaz vakitlerinde Ebi Serh’in işledi rini sahabilere şikâyet ediyorlardı. Talha İbn Ubeydullah,Hii| (r. anha) ve Hz. Ali (r.a.), Hz. Osman’a giderek, bu insanlarınhi isteklerini yerine getirmesini ve Abdullah b. Sa’d b. Ebi Şerhli derek yargılamasını istediler.
Bunun üzerine Hz. Osman, Mısırlılara kendileri için replika saat violııi kimi istediklerini sordu. Onlar, Muhammed b. Ebi Bekr’i istedir rini bildirdiler. Osman (r.a.), Muhammed b. Ebi Bekr’i vâlitajiııtt O, Mısır’dan gelenler ve bir grup sahabi ile birlikte Medinei: yola çıktı. Medine’den üç günlük bir uzaklıkta yol alırlarken de\«-sanki takip ediliyormuş gibi hızlı sürmeye çalışan bir 1er. Adamı yakalayıp sorguladıklarında İbn Ebi Serh’ebirmes?? tiştirmeye çalıştığını anladılar. Ona kim olduğu sorulduğundî ’ zen Osman’ın (r.a,), bazen de Mervan b. Hakem’in kölesi ol# söylüyordu.
Üzerindeki mektubu açtıklarında, içinde, “Muhammedi Bekr ile falanca falanca...
Sana ulaşbklarmda onları öldür!” yazıldığı ve bunun mührüyle mühürlenmiş olduğunu gördüler. Derhâl Medine)^^ ^
nnn Aonrton’ır» a^ritı, Viico«->-i1o^ Ur> Ali \for<ınQ
\lesleme’yi alıp Osman’ın (r.a.) evine gitti. Hz. Ali (r.a.) ona, üzerinde l;endi mührü bulunan bu mektubu kimin kaleme aldığını sordu.
Osman (r.a.) böyle bir mektup yazmadığını ve yazıldığından da jjjberi olmadığını söyledi. Muhammed de Osman’ı (r.a.) doğrulamış ye bu işi düzenleyen kimsenin Mervan olduğunu söylemişti. Yazıyı inceledikleri zaman bunun Mervan b. Hakem’e ait olduğunu anladılar. 0 esnada Osman’ın (r.a.) evinde bulunmakta olan Mervan’m tendilerine teslim edilmesini istediler. Hz. Osman (r.a.) bunu kabul etmedi. Çünkü onu öldüreceklerinden korkuyordu.
Onun evini kuşatan âsiler diyalog çağrılarına cevap vermedikleri gibi, suyunu da kesmişlerdi, Hz. Osman’ın fitneyi yatıştırmak ve haksızlıkları gidermek hususunda âsilere yaptığı nasihatlerin onlar üzerinde hiç bir tesiri olmamıştı. Onlar, Hz. Osman’a (r.a.) şöyle diyorlardı;
“Biz seni hilâfetten azledene veya öldürene yahut da bu yolda ölene kadar bu işten vazgeçecek değiliz. Eğer sana sahip çıkanlar bize engel olmaya kalkarlarsa onlarla savaşırız.”
Hz. Osman onlara, Allah’ın üzerine yüklediği hilâfet görevini asla bırakmayacağını ve ölümün kendisine bundan daha sevimli olduğunu bildirmiş, ayrıca kendini savunmak için kimseye emir vermediğini
0,ashaptan, asileri şehirden kovup çıkarmak için gelen teklifleri reddediyor, onlardan silah kullanmayacaklarına dair kesin söz vermelerini istiyordu.
Bir gün kendisini kuşatan asilerin karşısına çıkıp;
“Ali buralarda mı? Sa’d buralarda mı?” diye sormuş, bulunmadan cevabını alınca biraz susmuş ve şöyle demişti;
“Bana su sağlamasını, Ali’ye bildirecek kimse yok mu?”
Bu haber Hz. Ali’ye ulaşınca derhâl üç kırba suyu ona gönder-'"'Şti. Ali (r.a.), âsilerin Osman’ı (r.a.) öldürmek istediklerini öğ-ffnınce, böyle bir şeye meydan vermemek için, iki oğlu Haşan ve '^dyin’e, kılıçla rmı alarak gidip Osman’ın kapısında beklemele-ve içeri kimseyi sokmamalarını söylemişti.
Abdullah İbn Zübeyr de onlara katılmış, diğer bir takım sahabi-® çocuklarını oraya göndermişlerdi. Durum çok nazik bir hâl al-ne âsilerin haksız taleplerini kabul ediyor, ne de 'ne ve diğer bölgelerden gelen, asileri savaşarak Medine’den çı--.__^^|^rine olumlu cevap veriyordu. O, Peygamber şehrinde
böyle davranıyordu. Hz. Aişe’den (r.a.), Resûlullah’m söylediği rivayet edilmektedir:
“Ya Osman! Belki Allah sana bir gömlek giydirir, münafıidj^ den onu çıkarmam istediklerinde onu, bana kavuşuncaya ^ kın çıkarma.” Hz. Osman, Resûlullah’m (s.a.v.) bu günler
dişine bildirdiği şeylere uymaya çalışıyordu.
Âsilerin kendisini öldürmeye kararlı olduğunu anladığmda ı^ı^ rm böyle bir iş işleyip katillerden olmalarını önlemek için kendJöjjj bir Müslümanm kanının ancak zina, kasten adara öldürmeve^ dönmek şartları dâhilinde helâl olduğunu hatırlatıyor ve kendis®. bunlardan hiç birisiyle itham edilemeyeceğini anlatıp duruyor^
Hz. Osman’ın öldürülmesi
1-Mushafların Yakılması ve Resmi Nüshalarının Teşkili Ife lesi.5«8
2-Bazı Arazilerinin Devletleştirilmesi.^**^
3-Devlet adamlarını Tayini: Güya tarafgir davranıyordu,
4-Ashaba Muamelesi: Güya ırkçılık yaptığı, tayinlerde taraftıij:
5-Yemlikleri: Kâbe’nin ensabmm yemlenmesi, Mescid-iNete ilâveler yaptırması, Cuma günü iç ezan okutması gibi.
Abdullah b. Selâm (r.a.) der ki: Kardeşim Osman’a selâm® mek için vardım. Mahsur bulunuyordu. Huzuruna girdim,dedii
“Ey kardeşim! Merhaba! Ben bu gece Hz. Peygamber’işue'd bulunan pencerede gördüm. Bana dedi ki:
‘Ey Osman! Seni muhasaraya mı aldılar?’ ‘Evet!’dedim. susuz mu bıraktılar?’ deyince ‘Evet!’ dedim. Bunun üzerine,iî*“ su bulunan bir kırbayı bana uzattı. Kanmcaya kadar ondans® tim. Hatta ben onun serinliğini göğsümde, omuzlarımın hissediyorum. Bana dedi ki: ‘Eğer dilersen basımlarına gaüp? sin. Eğer dilersen bir yanımızda iftar edersin!’ Ben Allah tar etmeyi seçtim.”
Hz. Osman o gün öldürüldü. ı8 Zilhicce 35/17 Haziran 656 yılında, Hz. Osman’ı hunharca katlederek Hz. Osman’ın yaralanıp kan-1ar içinde can çekişmesinde hazır bulunan birine, Abdullah b, Selâm (na.), “Osman kanlar içinde kıvranıp can çekişirken ne söyledi?” dedi.replika saat yazdı ve sundu..